28 Kasım 2011 Pazartesi

demir'in maceraları

Tadından yenmiyordu bu hafta bi tripler bi tripler...

uyandığında baktı babası var ,ben varım pazara gidiyoz mu?dedi evet dedik,kahvaltımızı yapıp gidene kadar bücürün öyle uykusu geldi,uyandığında gitmeye üşendik ve gitmedik peki demir kaç kere pazara gitmiyozmu?dedi sayısını hatırlamak güç bayıldık resmen,kanında var pazar sevgisi bende mertte bayılırız..Akşam yemeğinde bile pazar sayıklıyordu.

Kesinlikle tv izleyemiyoruz  yasak,sadece onunla ilgilenicez ilgi manyağıdır kendisi.
Planlara bak  zekaya bak!
Önce kumandanın pilleri çıkarılır,
Sonra tv kapanır,
Anne tv bozuldu,
Dedeni çağıralım o zaman o tamir yapsın,
Dedemin çok işi var gelemez o!

Alışverişe gittik her gittiğimizde ilk önceliğimiz araba reyonu olduğu için ve artık çareler tükendiği için en ucuzunu kakalamaya çalışıyorum,nasıl mı beğendiği birşeyin aynısından var ve pahalı ise bunu satmıyorlar diyorum,peki diyor amma velakin bu sefer iki tane alıyor.(hanım hanım sen kimle dansediyorsun)
az sonra çay bardağı bakıyorum ince bellilerden evde hiç yok,çay içen yok içilse de kupa tercih sebebi,neyse misafire diye düşünürken,
arabadan bi hışımla inen sıpa anneeeee onu satmıyolarr!
yorumsuz...

Birkaç fotoğrafını çekeyim dedim banyo sonrası,




saçlarını uzatıyoruz ya,resmen ahenkle dansediyordu saçları..Elimde makineyi görürde almazmı?hemen kaptı bir babasını bir beni çekiyor.Bir de çekmeden önce emirler yağdırıyor böyle gülün diye;


böyle gülmeyince asla çekmiyor.Çekerken bide dizinin birini yere koyuyor,nerden gördü öğrendi bilmiyorum ama bu küçük adam hareketleri benim çok hoşuma gidiyor.
09,30 gibi banyonunda verdiği rahatlıkla uykunun kollarına bırakıyor kendini,bizde ipinden kopmuşçasına ne yapacağımızı şaşırırıyoruz ,internette mi takılsak,tv mi izlesek,bizde mi uyusak?tv izliyoruz birkaç saat,yatarken sohbete koyuluyoruz ve mertin yaptığı bir espriyle kahkalarla gülüyoruz?
Bir fırça attı bize SUSUN,UYUYORUM diye ne diyeceğimizi bilemedik:)))daha çok güldük...

21 Kasım 2011 Pazartesi



Demir poz verirmisin bana!!




PSP oynarken ki parmak hareketleri ve arabayı çarptığında ki siniri gülmekten öldürdü bizi!Ha bir de arada parmakları çok yoruluyormuş dinleniyorum diyor:)


14 Kasım 2011 Pazartesi

sınır tanımıyoruz...

bütün bir haftasonu bağıran hatta böğüren bir anneydim ben
çünkü,
Bir kilo yoğurdu buzdolabından alıp halının üstünde yoğurtla resim yapan,
Mandalinaları anahtarlara sokup dizen,
Kalemle duvarları itina ile boyayan bir oğlum var....ne mutlu bize...


mandalina-nar ikilisini sıktıktan sonra çok ekşi olmuş mu diye bir yudum içtim,
içmez olaydım kıyamet koptu,baktım susacak gibi değil şaka yaptım dedim
Volume 150000000 --Şaka Yapma!!

Benzin alırken yandaki arabanın camını silen pompacıyı gören oğlum,
Anne bizimkini neden temiz yapmıyooo?
Unutmuş olabilir, hem bizimki temiz..
Temiz değil, unutmasın!!

Dün babamızın kuzeninin nişanı vardı-Allah tamamına erdirsin..

Demir'i götürmedik...doğduğundan beri ikinci defa çalışmadığımız zamanlarda anneme bırakmış olduk.Gidene kadar konumuz Demir'di,nişan töreninde de!Burda olsaydı şöyle yapardı,şöyle derdi..Demir yokken bir boka benzemiyor hayat!Fazla barınamadık son gaz geldik!2 saat yokluğumuzda öyle bir sarıldı ki beni görünce içimi eritti,o sarılış varya anneyle kuzusu işte paha biçilemez tek gerçek...

Şu sıra maaile yaşıyoruz kış geldi malum,sofralarımız pek şenlikli,pek gürültülü.Annem babam ablam cansu cemre aşk demir ve ben tabiki!!
Cansu, cemre ve demirle muhatap olmamakla birlikte ee artık bir genç kız,cemre ve demirin tadından yenmiyor..
Annemin sağlık durumunda epey gelişme var evde bayram havası daha ne isteriz ki,en ve en önemlisi sağlık,diğer herşey teferruat...
Benim şekerim normale döndü ilacın etkisi var ama diyet ve sporla da iyi gidiyor...

Sağlıcakla kalın,

Allah kimseyi adalet duygusundan mahrum etmesin...

4 Kasım 2011 Cuma

:((

Annemden miras kalan,Demir'e hamileliğimde kendini belli eden bir Şeker Hastasıyım artık.Çok üzgünüm,bekliyordum ama bu kadar erken değil,ilk hedefim 10 kg vermek ama bu gerçeği değiştirmeyecek tabikii.Çok ağladım çokk sabaha kadar,ben birşeye bağımlı olmaktan hiç hoşlanmam özellikle ilaçlara,saatli olan şeyler beni hep gıcık etmiştir.Ben hiç şekerimin bu kadar yüksek olduğunu anlamamıştım işin tuhafı,hani geçmişe dönük bir testi var ya ordada 3 aydır yüksek olduğu yazıyor.Bazen kollarım halsizleşiyordu ama hep yorgunum diye geçiştiriyordum,sık tuvalete gidiyordum birkaç zamandır meğer oda şekerden,asabiyet unutkanlık.... sinyal çoktan verilmişte ben almamışım...

Demir'de üzgün olduğumu hissetti akşam çok sessizdi,sürekli bana sarıldı,seni çok seviyorum dedi.Erkenden uyudu...

Sabahki diyaloğumuz beni bir nebze olsun rahatlattı.
Memesini buldu eski oyuncak torbasının içinden,
d: Bunu arıyodum
M: napçaksın ki sen onu emcekmisin yoksa?
d: emmmmcemm çok emcem..öjledim..