demir'im 1.sınıfı bitiriyor bile.
bizim açımızdan çok gayretli bir yıl geçirdi.
1 ve 2. sınıftan başarı beklentimiz yok hala küçük çünkü..
satrançta ilkokullar arası turnuvada madalya aldı mesela,
özgüven patlamasından uğrayamadık yanına birkaç hafta :)
küçük ergen bazı konuşmalarına ve cevaplarını ağzım açık dinliyorum.
yenilgiye tahammül edememesi en büyük sıkıntımız.bu konuda oluru yok.(aynı dedesi);
gurur ile inişli çıkışlı bir birliktelik yaşıyorlar.
abi ya onun istediği olacak.bir erkek egemenliği ev ki sormayın gitsin.
arkadaşları ile arası çok iyi kankamız var ömer, öyle güzel ki dostlukları göz yaşartan cinsten.
kızlar demir'in onlarla ilgilenmemesinden dert yanıyormuş babasına, ilerde koşar çok peşlerinden..
ağır abi demirim herşeyi konuşabildiğim,beni anlayan ve yorum yapan küçük erkeğim.bu kadar hızlı büyümek zorundamısın?
gurur tam bir anne manyağı.
hiçkimse yaklaşmasın yanıma birtek ona aitim,su istiyorsa ben vermeliyim,tuvaleti geldiyse ben de gitmeliyim.okuldan ben almalıyım ben ben ben..
bir erkek tarafından bu kadar sevilmemiştim diyorum mert'e..
o da gelin senden nefret edicek diyor ya kızıyorum..(çok hoşuma gidiyor aslında kih kih kih..)
pantolonun yada tişörtün etiketini kesmeyi unutup giydirmişsem,
bu diken yapıyor giymem istemem bunu diyor.ama o kadar tatlı söylüyor ki.
doğduğundan beri her sabah 6 da uyandırılan zavallı ben göz kapağım olabildiğince sündürülerek uyandırılıyorum artık..''galk anneaa gündüz oldu bak galk anneaa''
evde ferhangi bir konu konuşulsun burnumun dibine girip ben mi? beni mi? demesi yok mu?
ölüyorum aşktan arkadaş çok seviyorum ya iyi ki doğurmuşum iyi ki Allah bana 2.kez evlat verdi çok tatlı..çok komik..
şükür listesi en baş sahipleri OĞULLARIM..
şiddetle bakınız....
sağlıcakla Kalın,
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder