yok

Fırtına öncesi sessizlik bugünlerde yaşadığım,ani patlamalara hazır hale getiriyorum bünyemi ki daha fazla çemkirme gücüm olsun haha:))
cidden acayip canımı sıkan insancıklar var,nefret bile edemiyorum yazık...

Diye başlarken haftaya eli sürekli üzerimizde,evlat kıymetini bilen,demir doğduğundan bu yana her anımızda yanımızda destek olan annem ve babam en az on kere arayarak köye (zeytineli) gelmemizi istediler.Annemin radarlar açılmış belli ses tonumdan anlar hafiye gibi kadın sapık oldu gel gel diye.Israrlara dayanamayarak vurduk kendimizi yollara,güneşin batışıydı tam çok keyifli bol sohbetli bir yolculuk oldu.Hiç susmazmı ,ne çene var çocukta..

Denize gircem demi anne,kum oynucam demi annee,bahçeye domates ekçem demi annee,koşçam demi anne?
hah en anlamlı söz bu oldu,koşçam demi anne?neden böyle dedi,koşmuyormu hiç!en hızlısından hemde,orada engel yok,sınır yok,kendini özgür hissedeceğini düşünerek söyledi herhalde,şehir hayatından çocuk bile bıkmış 3 yaşında dersin ama durum bu.
Gittiğimizde hava kararmış olduğu için sabaha kaldı bunlar,
Saatlerin ileri alınmış haliyle 06,30 u gösteriyordu saatler,akşamdan da babamla anneme tembihlemiştim deprem,yangın olmadığı sürece kaldırmayın beni,çok ısrar ettiniz alın torununuza bakın dedim,demesine ama uyandım bir kere uyuyamıyorum,yaşlanıyorum galiba.kahvaltımızı yaptık en organiğinden,
saat 08:00 sularında Çağla badem ağacını teslim almıştık.Ara öğün niyetine,
Demir bahçede nasıl fütursuzca eğlendi,engel yok,araba yok,sınır yok oyuncak çok.
Sonra bir telefon biz geliyoruzz Duru....
Çıldırdı iyice duru mu cadı mı geliyor yaşasın anneeee.........

Epey eğlenceli bir gün geçirdiler,son saatlere doğru oyuncak ve paylaşım krizleri girsede araya,mangalımızı,rakımızı,çayımızı keyifle içtik...

İlkbahar seviyorum seni,daha önce söylemişmiydim?