11 Aralık 2013 Çarşamba

eş,anne,işçi

hepsi birlikte çok yorucu...
iki aydır yazmamışım bloğuma..

gurur'a hamile iken bu kadar zor olacağını düşünmemiştim.
şimdi eş dost akraba kimi görsem 2 çocuk mu no no no! diyorum.
evet çok güzel,evet çok tatlı,evet çok mutlu,evet dört dörtlük olduk ama yıpratıcı,küçüğün yürümesi ve konuşmasından sonra geçeceğini sanıyorum umudum da var yani hala :))

demirim hayatından memnun mu bilmiyorum ama ben demir' e vakit ayıramadığım için çoğu zaman vicdan azabı çekiyorum. haftaiçi olan bu vicdan azabını cumartesi ve pazar günü temizlik yemek vs..umrumda olmayarak çocuklara ayırıyorum hemde dakikası dakikasına.
benim annem benim babam demir konusunda gözümü arkada bırakmıyor hatta demiri okula yollayınca gurur'a yetişiyor birde. allahım eksikliğini göstermesin.
babamızın annesi ve babası sağolsun karşıdan seviyor öyle,
bende kaynana olacağım hemde iki kere o yüzden içimde bütün birikmiş duygulara rağmen dillendirmiyorum.
insan olur hayvan olur eşya olur kapasite bellidir versen de almaz dolmaz...
ya var ol ya hiç ol!!
neyse...
okulunda cok mutlu hele bi yusufu varki kankası yusufla yatıp yusufla kalkıyoruz.
birde ecrin'imiz var.
telefondaki resmini büyüterek babasına ''bak baba gözleri yeşil'' diyen bir demir var evde şu sıra...hihihi...

gururumda bakıcı teyzesiyle son günlerde mutlu mu mutsuz mu anlayamıyorum.
bu ara ishalinle uğraşıyoruz..
belki o sebeple biraz mutsuz..
ileriki günlerde bu konuya da el atacağım..
genelde mutlu güleryüzlü hala gazlı bir bebek.
iyiki doğmuş iyiki allahım nasip etmiş.
çok seviyorum allah çocuklarıma babasına ve bana da sağlık versin..
amin..

çok çabuk büyüyorlar tutamıyoruz zamanı..aşklarım,canlarım benim....