20 Ekim 2014 Pazartesi

ne kadar yazmamışım yahuu..

uzun zamandır yazmamışım yine...
tuvalete zor gidiyorum blog yazmaya ne hacet...

benim oğlanlar düz duvara tırmanır cinsten,artarak hareketleniyorlar.
allah bilmiyor mu?pazartesi gününü iple çektiğim haftasonlarım oluyor.
büyük eline ne alsa küçük istiyor,küçük ne alsa büyük istiyor...
saniyede kıyamet kopuyor.
ama çok tatlılar çokk,
sabahları işe hep birlikte gidip geliyoruz küçüğüm hariç,döndüğümüzde küçüğün büyüğe bir sarılması var ki dünyalara bedel görende kırk yıldır görüşmüyorlar zanneder,
abiden hergün aynı tepki:gurur tamam yeter sarıldığın....

demirim işyerime yakın bir yerde okul öncesi hazırlık sınıfına başladı.
zaten ilkokula vermeyi hiç düşünmediğim için direk kreş aradım,hem taşınsakta okul değiştirsin istemedim.ben sabitim nasılsa taşınsakta farketmesin istedim öylede oldu.

cumartesi günü taşınıyoruz kısmetse iki çocukla hazırlıklar epey yorucu oluyor.
küçüğüme yeni bir teyze bulduk.inşallah hepimiz için hayırlı olur.

artık demir'i çoğu cumartesi günleri babayla işe gönderiyorum.bende işlerimi hallediyorum.
hayatının en güzel günlerini şantiyede yaşıyor diyebilirim.hem renk katıyormuş ortama,gelmediği hafta herkes üzülüyormuş,kepçe mühendisiymiş benim oğlum..



küçüğüde ısrarlar üzerine ajansa kayıt ettirdik.henüz teklif gelmedi ama gelirse değerlendireceğiz.


saglıcakla kalın,