15 Aralık 2014 Pazartesi

3 erkekle hayat..



karşıyakaya yuvamıza geri döndük, kalbim balçova da kaldı..
annemden babamdan uzağa gittim diye üzüldüm,ama yurt dışında ailesi oturan bir dostun gürlemesiyle bir silkelendim, kendime geldim,allah sağlık versin kendi evin gibisi yok. herşeyde istediğim gibi oldu nankörlük yapmanın lüzumu yok..

demir ile birlikte gidip geliyoruz,metro evin dibinde olmasına da binmek mucize,hele sabah 8 akşam 6 da..demir okulunda çok mutlu ,hatta bir o kadarda başarılıymış ki gurur duyuyorum.
bokundan belli derler ya tam tahmin ettiğim gibi.
cuma günü gelir gelmez o ödevler bitmeli yoksa demirden çekeceğin var.
kardeşinden pek dertli şu ara dersine konsantre olamıyormuş..hakkaten haklı ama yapacak birşey yok.babasıda gururu oyalasa bende oyalasam iki ara bir dere kağıdı çekiştiriyor,masanın üstüne çıkıyor vs vs..

gururum kreşe başladı.bakıcının son dakika kazığı ile iyi ki de öyle olmuş,şimdi kafam daha rahat,hele bir öğretmenimiz var ki gururla o kadar seviyoruz ki o kadar olur.
onbeş gün kadar uyum sürecinden sonra alıştı şimdi geceleri bile öğretmeninin adını sayıklıyor.

zor ama çok tatlılar ya,hele miniğin meme-jim deyişi yokmu memesine;
                                    demir'in mıttanıs deyişi yok mu bildiğimiz mıknatısa;
                                    kurban olsun annesi erkeklerine..



 sabah apartmandan çıkarken gurur mutlaka abisinin elini tutar..

bu üçlüye dikkat!!ateşle yaklaşma!!