keloğlandaki huysuzu bizim gurur oynasın!!

ne zaman yazmak istesem önceliğim başka birşey oluyor.gurur 47 günlük ,47 gündür  bir fiil ağlıyor gazlı bir bebek.bu hali beni yoruyor ama üzüntüm daha fazla doğduğundan beri sancı çekiyor yavrum.bu da yetmezmiş gibi rsv virüsü kaptı nerden kaptıysa bilmiyorum hala düşünüyorum.

bir gece hastanede kaldık damar yolu bulamadılar el,kol derken en son ayak bileğinden aldılar kanını.kaç kere bayılmak üzere olduğumu hatırlamıyorum bile,kan görmeye dayanamıyorum ,ikincide olsa insan böyle büyüyorlar diyemiyor.6 tanede novasef iğne yedik,ventolinle birlikte şimdi iyi çok şükür ..

gazlı bebek olmasının yanısıra bir huysuzlukta söz konusu sanki,altını alırken ıslak mendil değdiği zaman kıyamet kopuyor,yüzünü çizince tırnaklarınla en az bir saat ağlıyor,memesi düşsün aynı şekilde, göğsümle bir bütün resmen ayırmak imkansız.

insan iki çocuğunu kıyaslıyor hep.

demirde hiç böyle şeyler yoktu.demir yürümeye başlayınca içindeki canavar çıktı ortaya yoksa melek gibiymiş yavrum.ne gaz ne sancı..

anneme bırakıp biryere gideyim desem sağılmış sütüde içse illa o göğsümü emecek arkadaş..

annem hemen arıyor ne işin varsa bırak gel,koşa koşa geliyorum korkuyorum bu veletten..

annem ki benim diyen çocuğu dize getirir bunda sökmedi..

demir'im kardeşini çok seviyor yani öpüp koklamıyor ama ağlayınca hemen beşiğini sallıyor,ne oldu sana gurur yine ne var annemle oyun oynuyorduk biraz bekle diyor,annemin karşı komşusu demire sormuş kardeşin nasıl diye,hep ağlıyor demiş bizimki ,o zaman hastaneye geri verin demiş teyze, vay senmisin diyen atlamış teyzenin üstüne nasıl uyucakk annem yokken ağlar diye....

allah herkesin katlanabileceği yükü verirmiş,demirim de kıskansaydı , gazlı ve sürekli ağlayan bebekle işim çok zordu.şu an ben üzülüyorum demire çok fazla ilgilenemediğim için,ama gurur her uyuduğunda kaliteli vakit geçirmeye çalışıyorum.bazen ağrıdan başımı kaldıramıyorum ama yinede oynuyorum öğretiyorum.

demirimin ekşimiş ayak kokusuna, gururumun bebek kokusuna hastayım..