4 Kasım 2011 Cuma

:((

Annemden miras kalan,Demir'e hamileliğimde kendini belli eden bir Şeker Hastasıyım artık.Çok üzgünüm,bekliyordum ama bu kadar erken değil,ilk hedefim 10 kg vermek ama bu gerçeği değiştirmeyecek tabikii.Çok ağladım çokk sabaha kadar,ben birşeye bağımlı olmaktan hiç hoşlanmam özellikle ilaçlara,saatli olan şeyler beni hep gıcık etmiştir.Ben hiç şekerimin bu kadar yüksek olduğunu anlamamıştım işin tuhafı,hani geçmişe dönük bir testi var ya ordada 3 aydır yüksek olduğu yazıyor.Bazen kollarım halsizleşiyordu ama hep yorgunum diye geçiştiriyordum,sık tuvalete gidiyordum birkaç zamandır meğer oda şekerden,asabiyet unutkanlık.... sinyal çoktan verilmişte ben almamışım...

Demir'de üzgün olduğumu hissetti akşam çok sessizdi,sürekli bana sarıldı,seni çok seviyorum dedi.Erkenden uyudu...

Sabahki diyaloğumuz beni bir nebze olsun rahatlattı.
Memesini buldu eski oyuncak torbasının içinden,
d: Bunu arıyodum
M: napçaksın ki sen onu emcekmisin yoksa?
d: emmmmcemm çok emcem..öjledim..

3 yorum:

Fatma dedi ki...

Geçmiş olsun canım, şeker hastası yakınlarım var ve onlar yediklerine içtiklerine dikkat ederek, insülinlerini alarak bizden daha da sağlıklı bir şekilde hayatlarına devam ediyorlar. Lütfen şekerle ilgili tüm eğitimini al, beslenme düzenini kaçırma.
Sevgiler,

Adsız dedi ki...

Benim guzel arkadasim, simdilerde seker hastasi olmayan yok nerdeyse benim esimde seker hastasi mesela. Simdilik ilacla dengeliyor. Allah caresiz dert vermesin sen uzulme kiyamam...

Elif dedi ki...

Annesi çok özlemiş memesini bırak hasret gidersin biraz :)
bu arada çok geçmiş olsun.