Napçam şimdi ben?Çok çıkmazdayım bugünlerde.
Herşeyi ağlayarak yaptırmaya çalışan,olmazdan anlamayan,hayır dersen kendini yerlere atan,ağlamaktan patlamak üzere olan bir çocuğum var...Warning!!
İnatlaşmamaya çalışıyorum yapı olarakta çok inatçı zaten,kesin kuralları var,olcak yapcak olmalı yaptı.
Laptopun düğmelerine basıyor,annecim yapma bozulur sonra Peppe izleyemezsin diyorum.Duymuyor bile.Basmaya devame diyor,sesim değişiyor ister istemez Demir yapma!!Devam yine duymuyor.Ses tonum yükseliyor YAPMA DEMİR!Devam,
Sonra kaldıırıyorum Laptopu bozmamak adına.Offf o ne bağırma ağlama sanki dünyanın sonu o an DMR İçin.Kesinlikle dinlemiyor,hatta sinirleniyor mutfak dolaplarını açıp içindeki tencere tava ne varsa yere atıyor bana bakıyor ne tepki vereceğime, bakışları; AL İŞTE BENİ ÜZERSEN OLACAĞI BU!diyor resmen.
Dün de akşam yemeğinde benzer bir durum yaşandı.Sularımızın içine havuç,marul,ekmek vs atıyor.Kibarca yapma etme,Olmaz çirkin olur içemeyiz falan filan.Sabır dileyerek konuşuyorum sinirleniyorum çünkü BENDE İNSANIM YARABBİ! A-kabinde annem arıyor Demir böğürürkene arka fonda -Bir haftasonu bırakıyorum çocuğu ağlatıyorsunuz,ben onun gözünün içine bakıyorum demezmi?
benzer durumlarda başa çıktığınız yöntemleri yazınız ziraa çok lazım bu sıra.
Kelime dağarcığı epey gelişti sürekli birşey anlatıyor pata küte, 'S' lerimiz çok tıssslı çok şirin,gezmeye giderken babasının parfümlerini gösteriyor bana,çok süslü olacak belli.eline alıyor parfümü sağ koltuk altı,sol koltuk altı,ön taraf kazağın üstüne sıkıyor özenle,saçlarını tarıyor öyle çıkıyoruz.Birde istemediği kıyafeti asla giymiyor.Gerginliklerimizin hepsi bir kenara çok sıkıyorum çok seviyorum, çok öpüyorum uyurken bile dayanamıyorum öpüyorum.İyiki doğurmuşum yaaa..Öpü-jem kendimi.
Sağlıcakla kalın.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder