Ertelemelerle yormuşum kendimi, hayatımı.. Başkaları mutlu olsun diye yapılanlar...dan geriye Hiçbir şey kalmamış, kalmayacakmış; öğrendim! Bugünden itibaren hayatımdaki "an"ları hediye ediyorum kendime. Nasıl istiyorsa içim, öyle davranacak dışım.. "İncelikler yüzünden" yaşanan acı tecrübelerle vedalaşıyorum..

Büyük temizlik yapıyorum ve evet bu nedenle hayatımda yoksun diyorum açıkça dürüstçe.Beni mutsuz eden kişilerle asla görüşmüyorum,görüşmek istemiyorum.Hayır neden yormuşum, kasmışım kendimi bu kadar!İnsan mutsuz olduğu,sevmediği insanlarla neden vakit geçirir ki,birilerinin keyfi olsun diye mi?delimiyim ben ya!ne kadar ömrüm var şurda,yarın nefes alabilecekmiyim bilmiyorum.Artık hayatın tadını daha bir alır oldum.Doya doya,tıka basa,sindire sindire..Annelikle güçleniyor insan,gardını almalar daha sert ve kararlı!Benden bir tane daha yok bu dünyada,bir daha gelemeyeceğim dünyaya...

 

O yüzden DEMİR'in tadını çıkarmak lazım,ayrıntılara takılmadan,yılları arkada bırakmadan !