Pazartesi günü geçen hafta atlattığımız hastalığımızın kontrolü vardı,ayrıca aşımız! Alerjik öksürüğümüzün devam etmesinden kaynaklı koruyucu bir ilaca başladık.Yahu okul nelere kadirsin,annem gül gibi bakıyordu çocuğuma.Bir aydır dötü toplayamadı çocuk.Dr'dan güzel bir açıklama;bu kışı hep böyle geçireceğiz mikropların hepsiyle tanışacağız,bağışıklığımız güçlenecek.Hem Meltem'cim Seneye göndersen yine aynı olacak,demiştim SANA!!(Anlasana be kadın!!) Bakıyorum doğduğundan bugüne üç kere antibiyotik içmiş,çok güzel bir tablo bu.
Sıra geldi aşıya Hepatit A,hemen babasının kollarına vererek odayı terkediyorum.İlk topuk kanı alındığında hemşireyi dövmeye kalktığım için,ilk aşısındada  gözlerinin aldığı hal gözümün önünden gitmediği için çareyi kaçmakta buluyorum,aynı gözleri görmek istemiyorum bayılacağımdan eminim çünkü,sonrasında şefkatli kollarımla sarmalıyorum.Artık büyüdü ya aşı olurken bakmış,iğne batarken,ilacı boşaltırkan ağlamamış ta,iğne çıkarken ağlamış.Sonra dönüp meşhur cümlesini yapıştırmış doktora Seni Sevmiyommmmmm..

Bizim kızlar yazlıktan döndü,Demir iki haftadır görmüyordu kızları delirdi,çığlık çığlığa.Cemreye düşkün bu ara,bir arada Cansuya,komik olan kendini Cemre ile yaşıt sanması.O kek yiyo,bende yicem,yemiyo bende yemem,''tarzında .Bir de her akşam iş dönüşü annemlerin koltuğunun altına saklanıp,anneme baskı yapıyormuş ''Demir yok de'' diye,dün akşam zor kopardık Cemre'den;

d: Eve gitmiyim,cemreyle kaliyim,cemreyi çok seviyomm anne..
M: Yarın devam edersiniz,ananen ikinize bakamaz..
d: Kalbi tak tak mı yapar?(annem okul dönüşü merdivenlerden kucağına alamayacağı için böyle söylüyormuşta unutmamış oda sıpa!)
M: evet kuzum..

Annemle bizim evin mesafesi az, bazen babası kucağına alıyor Demir'i evet,çok tehlikeli ama 100 mt. bile değil.Sağa-sola dönerken o ellerinin ve kollarının hareketleri değme şöforlere taş çıkarır,evimizin önüne geldik ,arabaya park (pak ettim) ettiler.Demir naptı derseniz,camları kapattı sonrada kontağı.
Kelimeler anlamını yitirdi o an öylece bakıştık sevgiliyle...